Her gününe yeni bir umutla başladığım bir eğitim yılını daha tamamladık. Kanunsuz, hukuksuz işler sarmalına dönmüş eğitimde sorunlar çözülemedi, ama umudumuz da bitmedi.
Çocukları hayallerine yaklaştıran, onun gizil dünyasını aydınlatan, birey kabul eden eğitim yerine, sınav odaklı bir sistemde tüm yetenekleri yok edildi. Ne çocukluğun tadını, ne gençliğin heyecanını yaşayabildiler. Yaratıcılığın yerini ezbercilik, özgür tercihlerin yerine dayatmacılık alırken düzenin kirli çarklarına alet olan eğitime, teslim edilen çocuklarımız oldu. Dayanışma yerine kutuplaşma, beraberlik yerine ötekilik zerk edildi beylere… Birlikte çalışarak başarmak yerine, birbirinin üzerine basarak yükselineceği empoze edildi. Beraberlik ve dayanışma duygusundan uzak yarışçı roller biçildi her birine… Okulundan, ailesinden koparılan çocuk yalnızlığa itildi ve sanal dünyanın çocuğu oldu. Bilgiye hızla ulaştırmak isterken, teknoloji kirliliğinde uyuşturulan yine çocuklarımız oldu.
Sistemin bir parçası olması gerekirken, amir pozisyonuna getirildi velilerimiz. Tüm maddi imkanlarını çocuklarına hayat planı yapmak için harcamak yerine, yapboza dönmüş eğitimin tamamlayıcı parçası olabilseydi keşke… Ne yazık ki; tamamlayıcısı olmak yerine sistem tarafından amir pozisyonuna getirilen veliler, çocuğunun geleceğini değil, notunu sorguladı…
Sürece en önemli değer katan öğretmen ise itibarsızlaştırıldı. Mesleki, ekonomik, sosyal hak kayıpları içerisinde mücadele veren azınlığın yanında olmayıp, kendi gücüne inanmak yerine, güçlüden yana oldu çoğunluk… Yine de şartlar ne olursa olsun, mesleğinin gereğine inanmış çağdaş öğretmenler sistemi ayakta tutmayı başardı.
Hani hep deriz ya; eğitimde saç ayağı çok önemlidir ve bu öğeler ‘’öğrenci, okul, aile’’ işbirliği eğitimde başarıyı getirmektedir. Maalesef eğitimde bu saç ayağı kırıldı. Tüm yöneticiler sistem yanlısı olurken üstün bir rol verilerek sistem velilere kanıksatıldı, öğretmenler itibarsızlaştırıldı ve ortada kalan yine çocuklarımız oldu!
Eğitimde sacayağının kırılmasıyla birilerine fırsat yaratıldı. Siyasi otorite Milli Eğitim Bakanlığı’nı bile gözden çıkararak, yeni saç ayağını tarikat ve vakıflarla kurmayı hedefliyor. 4+4+4 eğitim sistemiyle bu gerici, dinci yapılara kapılarını açan Bakanlık kendi görev ve sorumluluğunu bu yapılara teslim etmiştir. Geldiğimiz noktada bu yapılar eğitime tek taraflı şekil vermek ve zihniyetlerindeki nesli yaratmak adına sistemin ana karakteri olmuştur. Yine kirli siyasete alet edilen çocuklarımız oldu!
Bu eğitim-öğretim yılını İl Milli Eğitim Müdürlüğü Eskişehir Valisi’nin devlet kaynaklarını kullanarak armağan ettiği Atatürk düşmanı ve gerici yayın evlerinin kitaplarını başarılı öğrencilere tüm okullarda dağıtarak tamamladı. Sayın Vali ve İl Milli Eğitim Müdürü Atatürk ilke ve devrimlerine göre eğitim yapılmasıyla ilgili anayasal görevlerini ihlal ederek, yetkilerini kötüye kullanmamışlar mıdır? Çocuklara hediye edilecek yüzlerce edebi eser, klasikler ve uluslar arası platformda isim yapmış yazarlarımız varken devlet kaynaklarıyla binlerce çocuğa dağıtılarak baskısı şişirilmiş, bilimsel içerikleri boş kitapların öğrencilere dayatılması kamuoyunun tepkisine yol açmış ve öğretmenler tarafından eksi notla değerlendirilmiştir.
Ne yazık ki; gelinen noktada eğitim bu yıldan sonra öğretmenlerin ellerinden alınarak, kindar ellere teslim edilecek ve karanlığa terk edilen yine çocuklarımız olacaktır.
Ebru SUNGAR